Najlepsze łowiska w Norwegii

Norwegia to ojczyzna łososia i raj dla wędkarzy. W całym kraju można znaleźć wiele atrakcyjnych lokalizacji, także w parkach narodowych. Oczywiście należy pamiętać, że w poszczególnych miejscach obowiązują określone zasady, dlatego warto się z nimi zapoznać przed wyjazdem i na miejscu. Sprawdź, o czym musi wiedzieć każdy wędkarz i gdzie znaleźć najlepsze łowiska w Norwegii.

O czym należy pamiętać?

Możesz łowić gatunki słonowodne bez zezwolenia, pod warunkiem że robisz to na własny użytek, lecz istnieją zasady określające, ile kilogramów możesz zabrać do domu przy przekraczaniu granicy. W przypadku połowu na wodach śródlądowych obowiązuje o wiele więcej zasad, a prawie zawsze wymagana jest licencja połowowa. Istnieją również specjalne zasady w poszczególnych miejscach, dlatego zawsze sprawdzaj lokalne przepisy.

• Aby łowić ryby słodkowodne w jeziorach, rzekach i strumieniach w Norwegii, musisz nabyć licencję wędkarską. Możesz ją kupić online, w wybranych sklepach sportowych, sklepach spożywczych i na wielu kempingach. Licencja jest ważna na określonych obszarach i tylko przez określony czas.
• Jeśli chcesz łowić łososie, pstrągi lub trocie w wodach śródlądowych, oprócz licencji połowowej musisz uiścić krajową opłatę za połów ryb (nie dotyczy dzieci do lat 18) – jest ona przeznaczana na utrzymanie wymienionych gatunków. Opłatę trzeba uiścić nawet wtedy, gdy chcemy łowić inne gatunki, lecz w danej wodzie występuje łosoś, pstrąg lub troć.
• W Norwegii obowiązuje zakaz połowu węgorzy.
• Aby łowić ryby w fiordach i morzu, nie potrzebujesz licencji wędkarskiej – dotyczy to zarówno połowów z lądu, jak i z łodzi.
• Przy ujściu wielu cieków wodnych, w których występują populacje łososia, pstrąga morskiego i troci wędrownej, utworzono strefy, w których obowiązują ograniczenia w połowach. Są to tak zwane strefy ochronne ujść rzek.
• W przypadku wielu gatunków (np. dorsza) obowiązują zasady dotyczące minimalnego rozmiaru ryb.
• W określonych porach roku obowiązuje zakaz połowów niektórych gatunków.

●      Łowienie ryb w wodach słodkich jest prawem publicznym (norw. Allemannsretten) przysługującym wyłącznie dzieciom poniżej 16. roku życia – pozostałe osoby potrzebują licencji wędkarskiej.

• Zawsze  dezynfekuj sprzęt wędkarski pomiędzy użyciem go na różnych wodach, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób ryb.
• Nie wolno używać żywych ryb jako przynęty ani przenosić żywych ryb z jednej wody do drugiej.
• Fritidsfiskeappen – przydatna aplikacja dla wędkarzy w Norwegii stworzona przez Departament Rybołówstwa (Fiskeridirektoratet).

Gdzie łowić ryby w Norwegii?

Norwegia oferuje wiele wspaniałych miejsc do łowienia łososia, pstrąga, troci i wielu innych gatunków. W każdej części kraju znajdziesz atrakcyjne łowiska, które są mniej lub bardziej popularne wśród wędkarzy. Pamiętaj o licencji i krajowej opłacie za połów ryb, jeśli chcesz łowić na wodach śródlądowych.

Rzeka Namsen

Położona w sercu kraju rzeka Namsen jest jednym z najważniejszych łowisk łososia w Norwegii, a przy tym jedną z najdłuższych rzek w okręgu Trøndelag (228 km). Namsen bywa nazywana „królową rzek łososiowych” – zaczęła zyskiwać na znaczeniu międzynarodowym ok. 200 lat temu, kiedy pojawili się tu angielscy wędkarze muchowi. Dziś jest to jedno z najlepszych miejsc do połowu łososia w całej Europie. W górnym biegu rzeki Namsen łososie udają się na tarło, więc istnieje mnóstwo okazji, by je złapać, zanim tam dotrą. Sezon połowu łososia w rzece Namsen trwa od 1 czerwca do 31 sierpnia. Chociaż największe połowy zwykle odbywają się w czerwcu, rzeka obfituje w łososia niemal przez cały sezon.

Lofoty

Nie samym łososiem Norwegia płynie! Jeśli chcesz łowić dorsza, musisz wiedzieć, że najlepsze połowy odbywają się na stosunkowo niewielkim obszarze i w krótkim czasie. Norweski dorsz jest rybą sezonowo migrującą, która każdej zimy odbywa długą podróż z lodowatego Morza Barentsa do północno-zachodniego wybrzeża Norwegii. Poszukując idealnego miejsca na tarło, do wód wokół Lofotów przybywa populacja dorsza, którą można liczyć w miliardach. Sezon trwa tutaj od połowy lutego do kwietnia – choć w tym czasie jest tu dość zimno, można liczyć na dodatkową atrakcję w postaci zorzy polarnej.

Droga Atlantycka

Chcesz połączyć łowienie ryb ze wspaniałymi widokami? Zdecyduj się na Drogę Atlantycką, która biegnie przez archipelag w okręgu Møre og Romsdal. Łączy ona wyspę Averøy z lądem i półwyspem Romsdalshalvøya, a jest zbudowana na kilku małych wyspach i szkierach. Liczne wyspy wokół archipelagu, które wcześniej były niedostępne dla wędkarzy, są obecnie popularnymi miejscami do wędkowania. Z mostu Myrbærholm można złowić rozmaite gatunki, od dorsza i pstrąga po czarniaka, mintaja i makrelę. A jeśli los się do Ciebie uśmiechnie, możesz zobaczyć foki, a nawet wieloryby.

Jeziora Mjøsa

Ta lokalizacja stanowi atrakcję dla miłośników wędkarstwa podlodowego. Zlokalizowane w pobliżu Oslo jezioro Mjøsa to największe jezioro w całym kraju będące domem dla pstrągów, szczupaków, golców i siei. Mjøsa cieszy się popularnością o każdej porze roku, również zimą. Warto w tym sezonie przyjechać do leżącego nad jeziorem miasta Gjøvik – w pobliżu znajduje się wiele domków, hoteli i kempingów. Będąc w mieście, warto odwiedzić olimpijską halę w Gjøvik (norw. Gjøvik Olympiske Fjellhall), która znajduje się we wnętrzu góry, gdzie utrzymywana jest stała temperatura -8°C.

Jezioro Randsfjorden

Zaledwie 45 km na zachód od Gjøvik znajduje się czwarte co do wielkości norweskie jezioro – Randsfjorden jest jeziorem polodowcowym zasilanym przez rzekę Randselva. Ciekawostką jest, że na tym jeziorze zginął król Halfdan Czarny Gudrødsson, pod którym w 860 roku załamał się lód. W Randsfjorden występują bogate zasoby dużych pstrągów, można tu złowić ryby o wadze ponad 10 kilogramów. Wędkowanie w promieniu 200 metrów od ujścia rzeki/strumienia, w którym pstrąg odbywa tarło, jest zabronione w okresie od 1 września do 30 kwietnia.

Rzeka Glomma

Glomma to najdłuższa rzeka w Norwegii (611 km). Warto udać się do Ostfold, Hedmark i Villmarksriket – obszary te słyną z obfitej populacji ryb, dlatego możesz mieć pewność, że nie wrócisz z pustymi rękoma. Występuje tu m.in. troć wędrowna, która odbywa tarło w słodkich wodach, a także pstrąg potokowy, lipień i łosoś. Pstrągi są pod ochroną w czasie tarła (jesienią). Dużą popularnością cieszy się tu także wędkarstwo podlodowe w marcu i kwietniu. Sezon rozpoczyna się zwykle w okolicach połowy czerwca, a wędkarstwo muchowe lipienia w Glommie najlepiej sprawdza się w ciepłe dni we wrześniu i październiku. Minimalny rozmiar pstrąga i lipienia wynosi 25 cm.

Rzeka Tana

Ta 361-kilometrowa rzeka biegnie w obszarze Sápmi w północnej Norwegii, na terenie okręgu Troms og Finnmark. Jest ona uznawana za jedną z najlepszych rzek łososiowych w Europie i stanowi ważne miejsce w kulturze rzecznej Saamów. Rzeka Tana słynie z dużych łososi, a niektóre ważą nawet 20 kg. To idealne miejsce dla wędkarzy szukających wyzwań, a także dla tych, którzy chcą doświadczyć dzikiej przyrody północnej Norwegii. Zabrania się połowu łososia, pstrąga i golca mniejszego niż 25 cm. Łososia po tarle trzeba wypuścić do rzeki (szczegółowe informacje w języku angielskim).

Norweskie parki narodowe

W większości norweskich parków narodowych dozwolone jest zarówno biwakowanie na dziko, jak i wędkowanie z licencją. Jeśli chcesz łowić łososia atlantyckiego, polecamy parki narodowe Varangerhalvøya (szczególnie rzeki Vestre Jakobselva, Skallelva, Bergebyelva i Komagelva), Reisa (rzeka Reisa to jedna z najlepszych rzek łososiowych w Norwegii), Saltfjellet-Svartisen (znajdują się tu źródła czterech dużych szlaków łososiowych: Beiarelva, Saltdalselva, Lakselva w Misvær i Ranaelva), a także Anárjohka, Ånderdalen i Lomsdal-Visten. W większości parków narodowych można też łowić pstrągi i wiele innych gatunków.

Mały słownik ryb

• laks – łosoś
• torsk/atlanterhavstorsk – dorsz atlantycki
• skrei – dorsz, który każdej zimy i wiosny masowo migruje z Morza Barentsa na tarło do norweskiego wybrzeża
• gjedde – szczupak
• bekkeørret – pstrąg potokowy
• sjøørret – troć wędrowna
• røye – golec, pstrąg alpejski
• sik – sieja
• ål – węgorz
• makrell – makrela
• sei – czarniak
• malle – sum
• sild – śledź
• harr – lipień