Ingvar Kamprad. Człowiek, który stworzył IKEA

Sknerus, ekscentryczny milioner, który wywrócił do góry nogami starą zasadę handlu głoszącą, że trzeba sprzedawać jak najdrożej. Postanowił sprzedawać jak najtaniej. Dokonał rewolucji w całej branży i stworzył kultową markę, której nazwa powstała jako akronim od wyrazów Ingvar, Kamprad, Elmtaryd oraz Agunnaryd…IKEA.

I jak Ingvar - po imieniu z Twórcą IKEI

Po imieniu mogą się do niego zwracać wszyscy pracownicy. Zza okularów 86-letniego starszego pana spoglądają duże, niebieskie oczy. Schludny, skromny wygląd nie zdradza statusu. Według Forbesa Ingvar Kamprad zajmuje 7 miejsce na liście najbogatszych ludzi świata. On sam protestuje. Lubi podkreślać, że jest zwykłym człowiekiem.

Według opisów współpracowników nawet na posiedzeniach zarządu występuje bez krawata i garnituru. Niepozorny Szwed w znoszonym płaszczu podkreślał w jednym z wywiadów, że nie można tracić kontaktu z rzeczywistością. Sam siebie nazywa szwedzkim Szkotem. Otaczanie się zbytkami byłoby w jego przekonaniu złym przykładem zarówno dla pracowników, jak i opinii publicznej, dlatego nie używa elektronicznych gadżetów, do niedawna jeździł volvo 240 z 1993 roku, a jego dom wyposażony jest niemal wyłącznie w meble z Ikei (pomijając stare krzesło po matce i zabytkowy zegar). Ulubiony fotel Ingvara, mebel-ikona sieci IKEA, słynny Poäng służy mu od przeszło 30 lat mimo przetartej tapicerki.

Do tego stopnia nie wyróżnia się z tłumu, że podczas gali w Düsseldorfie, na której miał zostać odznaczony tytułem przedsiębiorcy roku, został zatrzymany, gdyż pracownicy ochrony widzieli jak wysiadał z autobusu.

K jak Kamprad - legendarna oszczędność milionera

Znane są opowieści o tym, że Ingvar Kamprad na lokalny targ, nieopodal Lozanny, udaje się tuż przed zamknięciem straganów, gdy kupcy obniżają ceny. Stołuje się w tanich restauracjach, zakupy robi w sieci Migros, a jedynym luksusem, na który sobie pozwala jest kawior – od czasu do czasu. Ekscentryczny milioner na wizyty zagraniczne lata klasą ekonomiczną, chętnie liniami easyJet i zbiera darmowe mile. Po Sztokholmie przemieszcza się środkami komunikacji miejskiej, wykorzystując zniżkę dla emerytów.

Kamprad w swojej oszczędności jest konsekwentny. Dom jednorodzinny w Szwajcarii, rodzinna farma w Szwecji i mała winnica w Prowansji to niewiele jak na człowieka, którego majątek szacowany jest na przeszło 30 mld dolarów. Rysą na wizerunku powściągliwego, skromnego milionera była informacja o młodzieńczych sympatiach faszystowskich. Według doniesień, przedsiębiorca należał do Ruchu Młodoszwedzkiego. Po upublicznieniu tej informacji Kamprad wyznał, że to jedyna rzecz w życiu, której szczerze się wstydzi. W ramach zadośćuczynienia przekazał pieniądze na organizacje wspierające Żydów.

Ojciec-założyciel słynie z tego, że uwielbia wizytacje. W ciągu roku odwiedza od 25 do 30 sklepów IKEA na całym świecie. Jak sam podkreśla praca sprawia mu przyjemność. O 6 rano staje przy rampie, żeby przywitać przyjeżdżających kierowców ciężarówek, którzy dostarczają towar. Wciąż zwraca uwagę na najdrobniejsze szczegóły, jak sposób eksponowania towaru w poszczególnych salonach, czy prawo do bezpłatnej kawy dla kierowców. Kamprad kładzie duży nacisk na regularny kontakt pracowników na stanowiskach kierowniczych z klientami. W praktyce nazywa się to „tygodniem frontowym” – każdy kierownik filii jest zobowiązany do przepracowania jednego tygodnia w roku w bezpośredniej relacji z odbiorcami.

Do pracowników zwraca się „Droga rodzino IKEA”. Nikt inny nie zna Ikei lepiej od niego samego. Jego uwagi są skrupulatnie zapisywane, a następnie analizowane szczegółowo w zespołach roboczych. Mimo, że oficjalnie Kamprad pełni rolę „starszego doradcy” i sprawy IKEI przekazał swoim trzem synom, de facto to on nadal wyznacza główne kierunki i do niego należy ostatnie słowo w decyzjach o znaczeniu strategicznym.